Online dating

Dit is een eenmalige voorpublicatie uit 101 misverstanden die je je geld, gezondheid en verstand kosten. Het is dus een soort speeddating met het boek. Het is maar één voorbeeld, de meeste misverstandjes/hoofdstukjes zijn niet zo nerdy. Lees snel, want morgen haal ik hem weer weg.

L’emberras des choix, die Qual der Wahl, keuzeproblemen komen zo vaak voor dat er rijmende beschrijvingen op gevonden zijn. Online dating is de beste Engelstalige uitdrukking voor een keuzeprobleem, al rijmt het niet. De meesten van ons willen namelijk maar één partner en op de populaire datingsites staan er honderdduizenden. Stel, je maakt van maar vijfduizend van al die mensen een A4tje met een fotootje en wat tekst en je legt die A4tjes op de grond van een gymzaal (op de grond van een gymzaal passen namelijk vijfduizend A4tjes, dat wist je nog niet).

Tja, als je in die gymzaal de eerste rij van A4-tjes bekeken hebt, dan ben je die aan het begin al vergeten. Kortom: geen beginnen aan. Wat doe je dus? Het zijn er zo veel, dan kun je net zo goed de mooiste nemen! Dat is ook het bedrijfsmodel van Tinder, gewoon swipen totdat je een ons weegt. Maar ja, dat doen die anderen ook. Als je dus een online date vindt, is dat zeer waarschijnlijk iemand die óf een ONS wil (one night stand), óf een gratis etentje, óf getrouwd is, óf op je geld óf op een verblijfsvergunning óf op een combinatie van een aantal van die zaken uit is.

Geweldig voor de datingsites, want je blijft bezig en dus blijf je betalen. Veel sites adviseren dan ook om vooral meerdere personen tegelijk te daten, want dan weet je zeker dat je steeds door blijft gaan om naar die ene onbereikbare ms. of mr. Perfect te zoeken. Amerikaanse jongeren besteden dan ook niet minder dan twintig uur per week aan online daten – de afspraakjes niet meegerekend.*

Werkt online daten überhaupt? Datingsites slaan je om de oren met allerlei niet ter zake doende data, maar er is maar één gegeven dat echt objectief iets zegt over het succes van online daten. Dat is namelijk het percentage mensen dat online datet (ca. 30% in de V.S.) vs. het percentage dat ook via die onpersoonlijke weg een relatie of huwelijk vindt – en dat is maar 12%. Bij alle leeftijdsgroepen en kleuren en seksuele voorkeuren vind je ruwweg datzelfde percentage.

Het is niet wat de datingsites je vertellen, maar de meeste mensen die online daten, vinden gewoon iemand in het café of op een verjaardagsfeestje. Hoe zou het nu komen dat de meerderheid niemand vindt onder die talloze eenzame ingeschrevenen?

Dat heeft alles te maken met een wiskundig probleem dat sinds 1949 algemeen bekend staat als the fiancée problem, alhoewel het later het secretaresseprobleem is gaan heten. In 1949 werd het voor het eerst gesteld door de Amerikaanse wiskundige Merrill M. Flood, bekend van het prisoner’s dilemma. Die man was dol op problemen, je kunt niet anders zeggen. Hij deed er negen jaar over om een voorlopige eerste oplossing te vinden: ‘wijs de eerste p onvoorwaardelijk af, neem daarna de volgende (betere) kandidaat’ (Flood 1958). Maar wat is p? Die vraag beantwoord ik zo. Eerst een beetje geschiedenis.

Flood was niet de enige wiskundige die zich met dit probleem bezighield. Niemand minder dan de befaamde astronoom Johannes Kepler – die ontdekte dat de baan van Mars ellipsvormig was – werd er in 1611 mee geconfronteerd. Zijn eerste vrouw stierf aan de cholera, ze kreeg de kolere zoals Amsterdammers zeggen. Dat was in zekere zin een geluk bij een ongeluk, want zijn eerste huwelijk was niet zo gelukkig. Kepler wilde het dus bij de keuze van zijn tweede vrouw heel grondig aanpakken. Hij maakte een lijstje van elf kandidaten en praatte uitvoerig met allemaal, maar hij vond nummer vijf veruit het aantrekkelijkst. Maar helaas raadden zijn familie en vrienden hem deze kandidate af, want zij had geen goede sociale status, geen adellijke naam en kon hem al evenmin een bruidsschat geven. Kepler ging toen terug naar nummer vier, maar die wees hem nu af.

Teruggaan naar een vorige kandidate lijkt dom van Kepler, maar daar kon hij niks aan doen want het zou nog 86 jaar duren voordat William Congreve de zin ‘Hell has no fury like a woman scorned’ zou schrijven. Maar Kepler gebruikte zijn ruimschoots voorhandene intelligentie en realiseerde zich dat de opleiding van nummer vijf de ontbrekende bruidsschat goedmaakte. Hij had een zeer gelukkig tweede huwelijk met nummer vijf die hem zowel zeven kinderen schonk, als genoeg rust en inspiratie om baanberekenend werk te doen.

Nu terug naar p. Het komt erop neer dat je de eerste 37% van de kandidaten moet afwijzen. De kans op succes is dan eveneens 37%. Dat betekent dus bij online daten en vijfduizend kandidaten, dat je de eerste kandidaat na nummer 1850 moet kiezen die beter is dan die 1850 vorige. Je begrijpt dat het secretaresseprobleem de dating sites een vrijwel onuitputtelijke bron van inkomsten garandeert.

Kepler had het een stuk gemakkelijker: die hoefde maar tussen elf kandidaten te kiezen. Nummer vijf was ook de eerste kandidaat na 37% van de kandidaten, dus hij heeft het niet alleen persoonlijk maar ook wiskundig helemaal goed gedaan. Kiezen kan heel eenvoudig zijn, als je je keuze maar beperkt!

* ‘De Amerikaanse journalist Jon Birger, voormalig senior writer van het zakenblad Fortune, schreef twee bestsellers over online daten. Zijn laatste boek, Make Your Move, is een onderbouwde oproep aan met name vrouwen om de apps te deleten, en in de echte wereld te daten. Natuurlijk ontstaan er relaties online, zegt Birger, maar het is een lastige en tijdrovende manier om een partner te zoeken. Er zijn vele redenen waarom Birger geen fan is van datingapps. In Amerika zitten jonge singles gemiddeld 20 uur per week op datingapps, de dates zelf niet meegerekend. ‘Een gigantische tijdverspilling’, vindt hij. Relaties die online ontstaan, houden minder lang stand, zegt Birger. Zie verder:

https://blendle.com/i/knack/ze-trainen-je-in-het-afwijzen-van-mensen

https://nl.wikipedia.org/wiki/Secretaresseprobleem

https://www.math.upenn.edu/~kazdan/210/LectureNotes/secretary/Sec.pdf

https://www.researchgate.net/publication/265692811_Is_Online_Better_Than_Offline_for_MeetingPartners_Depends_Are_You_Looking_to_Marry_or_to_Date/link/57a7b75f08ae3f4529391aa7/download

https://royalsocietypublishing.org/doi/abs/10.1098/rsbl.2011.0098